Riding the waves of La Union

kwento ng aking surfing experience sa San Juan, La Union.....

8 February 2008, around 10PM

About to leave for Manila, mag-sleep over kina Lem. Kaso ang hirap ng tricycle kaya I ask EJ if he can pick me up sa house. He agreed!!! First time nya makapunta samin at di nya akalaing ganun kalayo from the main road. Then we ate dinner sa Burger King Halang. Ordered chicken chenes pero di ko naman kayang kainin, kaya french fries at softdrinks lang ang kinain ko at pinasalubong ko kay Lem ang chicken chenes. On our way to Lem’s place pinaguusapan namin ni EJ ang hatian sa gas at toll fees, kung excited ba kami sa pag-surf, na hindi nya lang ma-imagine ang long travel, na di pa sya ready kasi nga akala nya next weekend pa, kaya wala syang dalang jacket, facial wash at sabon. Then inaantok na kami non kaya pinaguusapan na din namin na di namin kukwentuhin si Lem, instead matutulog na kami pagdating. Mula ng banggitin nya ang “Mary magkwento ka naman” hanggang kina Lem di na nya yan tinantanan. Pero di pa din ako nagkwento....wala naman akong ikukwento eh!

Siguro mga 12:30 ng madaling araw kami nakarating kina Lem. First time naming magkita after bumalik ni Lem from the States. Silip silip sya sa car kasi yung malapit sa gate nila eh yung driver kaya sinisipat nya ang passenger seat. Sayang! Sana pala nagtago ako, para kunyari di ako kasama. Tapos, bati lang sya ng “Hi Mary, finally nagkita na tayo”. Si Lem, ganun pa rin…the looks, the katahimikan and of course the accent. Wala nang trace ng slang na narinig namin sa video nya dati. True enough pag kadala samin ni Lem sa room kung saan kami matutulog…konting kulitan lang with him, ayon tulugan na. Wala ng toothbrushan or hilamusan, sumubsob na lang ako then tulog. Ganun din si EJ. Mukha pa namang ready to kwento si Lem, kasi bagong ligo na at kakagaling nga lang sa gimmick so buhay na buhay pa ang dugo. Ang sama namin ni EJ, di talaga namin sya kinuwento, sabi na lang nya “Matutulog na talaga kayo?”, di na kami sumagot, ginawa na lang namin. Di na pala sya nakatulog, kasi nagising si Aiko, yung housemate nya at nagkwentuhan sila, they were hoping na magising kami sa pananakot nila at makipagkwentuhan kaso masyado talaga kaming antok kaya deretso na till 3:30AM ang tulog namin.

9 February 2008, 3:30AM

Nag-set si EJ ng alarm, pero ako palang ang bumangon. Change ako ng damit, yung to go ko na na damit, toothbrush na din. Pero si EJ, ayaw pang bumangon kaya balik ako sa paghilata. Nung mga 4AM na after 3 alarms eh bumangon na din si EJ. Maya maya anjan na si Lem, to check on us. Umupo sya sa kutson na pinahiram nya sakin, sa may tabi ko. Ako eh kasalukuyang nagaayos ng damit na pinagpalitan ko. Ni-pat ko lang sya sa balikat at sinabing “Musta na?” ngingiti ngiti lang si Lem (actually usual Lem yun). Tapos tumayo na sya at nag-hagilap ng gamit na dadalhin nya. Si EJ nanghiram sya ng jacket kay Lem kaya inihanap sya sa drawer...

Pag baba namin sa may sala/kitchen, nakapag-init na siya ng tubig...coffee time na. He treated us to a warm breakfast by serving 3-in-1 nescafe =). Maya maya pa, nadecide nilang i-park nang maayos si PJK, kaya yung car ni Aiko eh nilabas nila sa garahe at pinagpalit. Tapos nagising si Aiko, nakinood sa i-pod ni EJ, kami ay sabay sabay na naghintay sa pagdating ni Crisel na nag-text kay Lem na papunta na sya.

Mga 5:00AM na yun, dumating na si Crisel. We loaded our things then off we go…hatid kami ng tanaw ni Aiko sa labas ng bahay. Si Crisel muna ang driver, si Lem ang navigator kaya sya ang may hawak ng map at co-pilot din sya kaya sya ang nasa unahan. Kami ni EJ ang magkatabi sa likod, balak naming matulog sa byahe kaya doon kami pumuwesto. Then kumustahan, like si Lem ngayon lang nakita ni Crisel at ngayon din lang nya nalaman na dito na ulit sya sa Pinas. Kwento kwento si Lem kung saan sya nag-wo-work. Then Crisel turned to me and said “Mary magkwento ka naman” kaya binangggit kong “EJ ikaw ba yan? At nikwento ko na na ganun ang sinasabi ni EJ hanggang makarating kami sa bahay nina Lem. Pero, wala pa rin akong kwento.

Si Crisel ang pilot, kaya naman she already warned us na she’s too careful in driving kaya mabagal sya and that she doesn’t know ang way kaya si Lem ang mag-aral ng map. Usapan naming tatlo “madali lang yan, derederetso lang”. Ang dilemma ni Crisel eh yung exit sa Conception Tarlac, sabi namin madali lang yun, just follow the buses. Then she’s so proud of herself kasi we reached Hacienda Luisita na sya ang driver. Tapos we ate at Max’s ng breakfast. Looking forward ako sa breakfast kasi Max’s, but then na-disappoint ako. It’s not as good as I imagined it to be! Crisel started making kwento about Jericho dito then nung nasa car na kami si Echo na ang kwento the whole time kasi passenger na rin si Crisel at si Lem naman ang driver. The whole byahe namin, as in non-stop ito even for wee wee break, wala. Dami na naming information about Echo and JL, faces na lang ang kulang nila. Kaya napagkasunduan ulit na pagpinakilala na kami ni Crisel, sabay sabay kaming magsasabing “Ah! Ikaw pala si Papa Echo!” We arrived San Juan, La Union at 12:30PM, just in time for lunch kaya deretso na kami sa Urbiztondo. Restaurant sya opposite of the resort where we will stay. Highly recommended ni Crisel ang tortang talong kaya naman umorder para patikimin kami. I ordered pinakbet, naisip ko kasi masarap ang pinakbet kasi Ilokano region, so specialty nila ito, pero masarap naman kahit papano, mas masarap nga lang ang luto ng Nanay ko. Crisel ordered sinigang, Lem barbeque, EJ lechon kawali. During lunch, JL called, hinahanap na nya si Crisel at sinasabi na din nyang nag-su-surfing na sila sa Bacnotan. Pinapasunod na nila kami doon. Pero we asked Crisel if we could rest muna, kaya yon, natulog muna kami ng konti then mga 3PM we went to Bacnotan for our first try.

Naligaw kami on our way to Bacnotan, di namin nakita ang white thing na sinasabi ni Jericho. Mabuti na lang sinundan kami nina JL at Jericho and they lead the way. Eto na talaga, surfing na! Daming tao sa dagat, sari-sari, may naka-tayo na sa surf board, meron namang nagpupumilit tumayo. Pero di ko masyadong naintindihan ang paligid ko kasi magkahalo ang excitement at kaba ko for my own experience. Then we were introduced kay JL and Jericho then to our respective instructor. The name of my instructor is Jeff then he led me to the shore for the general instructions.

I had hesitation but I also had this feeling of really wanting to do it….kasi naman sabi sa website na napuntahan ko…mahirap sya: ito, excerpt sa binasa ko dati:

Understand that this will be the most difficult sport you have ever encountered, bar-none. On a physical level, of all the sports that I have been involved in, only long distance running comes close. On a scale of one to ten, surfing is a nine. Understanding the waves, how, when and where to catch them on an intelligence level only the game of chess would compare. Understanding the technique that gives the surfer the best chance to deal with the ever changing course which surfers ride is truly a difficult task much like the game of golf. Then comes the importance of balance, coordination and confidence much like in the sport of gymnastics. You see what I mean? It is not going to be easy. 

Thoughts like, di ako marunong lumangoy, ok lang kaya yon? runs my mind, pero di naman nya tinanong kaya baka di naman necessary kaya sige lang..sabi din kasi sa isa pang website na tips for beginners eh “JUST ENJOY” eh di yun ang gagawin ko.

Ito na nagsasalita na si Jeff, positioning like nakadapa ka sa board then pag sinabi nyang ready mag-papadle ako, deretso tayo na yon. Ang pagtayo eh ganito: nakahiga ka sa board, itaas mo yung upper body mo na para kang mag-start mag-push-up then yung naka-leash mong paa sya yung maiiwan sa likod then up your whole body and place yung isa pang paa sa unahan. Naka-slant yung both paa, tingin sa unahan, don’t look sa paa, just straight ahead, don’t stand up, just bend then balance with your hands. Gagawin muna sya ng instructor then after nyang ipakita, ikaw naman ang gagawa until magawa mo nang tama sa shore saka kayo pupunta sa tubig. Di naman ako kulelat halos sabay sabay naman kaming nagpunta sa water. Una muna bago lumusong you have to put on your leash…usually ito ay sa stronger paa mo, in my case yung right sya. Tali sya na nagko-connect sa paa mo at sa board, ito naman ang nabasa ko tungkol sa leash…..

There is no doubt that if you are a beginner, you should always wear a leash. It is a matter of safety. A runaway surfboard can become a blade-like projectile when mistakenly shot into action by a fumbling newbie.

The four of us were in the same area, kaya naman magkakakitaan kayo kung ok ka na ba or not. Though di ko na naging concern yun kasi nga busy ang mind ko kakaisip nung mga instructions. Tapos ayun na, first attempt….di pa man nakakatayo, laglag na…ni hindi nga ako nakaluhod eh. Try again, this time nakaluhod naman pero laglag pa din, after a million times of trying and corrections from the instructor, we decided not to follow the instructions and do other ways of doing it. Instead of gliding the right foot on the side after the ready signal, what I will do is to do a push up position and hop up and just let my feet do the placing, and according to the instructor it will usually place itself automatically…true enough it happened. Then I was able to stand up and play with the waves, TWICE,  before my time ends. HURRAH!!! And it’s long =) But before this took place I was so frustrated because I’m seeing Lem, EJ and Crisel enjoying the standing on the surf board already. Pagkakita ko nga sa kanila, nibubugbog ko yung surf board ko and proclaiming “Ako din!” then I asked my instructor if there were instance where the student didn’t learn to ride the surf board or did not stand ever? I will be the first case if ever daw….I was challenged by that and the moment I let go of fears and just enjoy wowah!!! I executed it well =). Actually according to Jericho I was even siding on the waves already…and he said to Crisel na pwede ko na ding careerin ang surfing. Tapos ayun natapos na ang one hour ko although nag-request pa ako ng extension pero tawad na lang, kaya lang bitin na yung waves na dumating kaya di na ako nakatagal na nakatayo. Ang bait nung instructor ko, dina nya talaga siningil ang extension ko. Tapos back to shore na ako. Si Lem ang nauna saming apat sa shore then ako then si EJ, pinakahuli si Crisel. Kwentuhan kaming tatlo ng experiences at payabangan. Then we went back to San Juan, straight sa McDonald kung saan nag-drive-thru kami ng food. Wala silang chicken ecklavu kaya nakigaya ako sa mga boylets sa quarter pounder. Hirit ni EJ “Huwow, one of the boys ka na naman”. Di ko tuloy naubos, kasi nauumay na ako, di talaga ako burger person. Tapos antok na antok na ako eh one CR lang kami kaya kaming tatlo nina EJ at Lem eh nakalupagi sa sahig at nanood ng TV habang kumakain ng McDo take-out. After kong kumain, subsob na ako sa kama, di ko na kaya ang antok. Kinukulit ako ni EJ para di ako makatulog, pinapapaligo na ako ni Lem para matanggal ang antok. After ni Crisel, ako naman then yung two boylets na, nag-text si Echo, nagyayakag lumabas sa Bayan. Sabi ko, di na ako mag-dinner pero pwede akong magkape. But before kami lalabas, nag-text itong si JL kay Crisel at makikiligo daw kasi madami sila sa room nila so silang dalawa ni Mike eh makikiligo. Kaya kahit tapos na kaming apat maligo at pwede na sanang lumabas eh inintay muna namin sina JL matapos. Then eto na si Papa Echo, ah tamang tama naman ang labas pasok nya kasi tapos na din si JL mag-shower…so kwentuhan silang tatlo nung una then after awhile naalala nilang andon ako kaya sinali na din nila ako sa usapan. Siguro mga 8PM na yun, lumabas na kami for coffee….we went to Halo-halo de Iloko, pero wala dung kape, hehehe instant coffee lang kami, di masarap =( then bago bumalik sa resort eh dumaan muna kami sa mercury to buy some chicha habang nagkukwentuhan sa seashore. Picturan, inom ng konti sina Crisel at Lem, kwentuhan kaming apat. Tapos nagkayakagan nang manood na lang ng TV or humilata na lang sa cottage kaya back to cottage kami. Di ko na talaga kaya ang antok, kaya kahit nanonood sila at nagsisiksikan kami sa isang kama eh tinulugan ko sila.

Surfing dudes and dudettes doing the shaka hand sign

Halohalo de Iloko

10 February 2008, 6AM

The following day, dapat mag-shoot na lang ako, para naman may-souvenir kami tapos sakay din ako sa board para lang magpapicture. Pero naisip ko, andon na din naman ako lubusin ko na, kaya nag-decide akong mag-surf ulit. This time ang instructor ko naman ay si Rodyman, di na ako nagpa-general instructions ulit, sabi ko alam ko na sya, naturo na kahapon. Akala ko di ko na kayang sundan yung tinuro or naaral ko kahapon...avah ang galing unang try ko palang ang layo na ng narating ko...within 15 minutes kasama na dun ang antay sa waves..ang dami ko nang tayong nagawa.....sulit na daw ako sabi nung guide ko =) at sabi nila para daw yang biking..once naaral mo, alam mo na sya.....kaya nga sabi ko di pwede na akong mag-bike...hehehe di naman daw ganung vice versa. Ang galing, kasi the following day kaya ko nang controlin, kung di ako sa gitna nang board napalanding sa push ups ko eh kaya ko nang ibalik ang sarili ko sa dapat kong pagkalagyan at kaya ko na syang i-direct..konti pa at kakayanin ko na na successful bawat ride =) pero balang araw na lang yun..for the mean time eh natutuwa na ako sa experince at malamang kaya ko pala yun......

Yung dalawang lalaki, ang yayabang the following day eh hindi na nag-instructor..sila na ang taga-abang, taga-timing....kaya yun kataasan nilang nagawa eh lumuhod sa board.....kaya na-appreciate na nila ang instructor...at least man lang daw sa pagtulak eh may tumutulong =) Si Crisel naman eh nag-aral ng mag-paddle on her own at sumakay sa waves, ang ginagawa na lang ni Papa Echo eh mag-abang ng waves for her at i-ready sya. Pagbalik nya next time with officemates baka sumali sa beginner's competition.....pag beginner's competition pwede daw may taga-tulak pa =) Sabi nga namin tama sumali sya...kaya na nya yun =). Then by 11:30PM we went back to San Juan and prepare to go home. Bago tuluyang on the road kumain muna kami ng lunch sa McDonalds….saya nang kainan, kwentuhan about surfing experiences and mga nagyari that weekend away. Then on the way home si EJ naman ang driver. Usapan nang next adventure, malamang na malapit nang gawin ang wakeboarding, sabi ni Crisel, wag daw syang kalimutang isama. Tapos ayan na, all the extreme sports na kami, parepareho kasing mga naghahanap ng sakit ng katawan kaya naman sa susunod daw eh Bunjee Jumping or Sky Diving naman. And since silang tatlo eh nag-da-dive, sinasama na din ako. Hay! Sarap ng buhay, sino bang magsasabing di ako mayaman?

nice one Crisel!

When we reached Hacienda Luisita and to complete our photo story, we stopped at Starbucks for take-out coffee, well basically ito ay dahil gusto lang naming maka-shoot ng starbucks at papangalanan naming "starbox" tribute to Papa Echo kasi. Then homebound na, si Lem naman ang driver na dito. At na-miss namin ang this way to Manila sa Angeles Pampanga kaya after ng magandang bridge eh nakapasok kami sa Angeles City proper, hahaha, pasensya na sa States kasi nag-drive ang driver namin kaya di pa alam ang mga susuutan. Pero after awhile naman eh nasa right track na kami. Then mga 8PM nayun, nakarating kami kina Lem na bahay. Nagtuusan at nagbayaran ng mga common gastos at dahil nagbayad kaming lahat kay Crisel at dahil kakatapos lang ng birthday nya…nakantyawan naming magpa-pizza. Yey! We had a big New York Pizza from Yellow cab =) Yummy!!!! Kaso super duper sakit ng katawan ko at antok kaya di ko na-enjoy ang kumain, mas gusto kong matulog na lang. Around 10PM na yata yon, umuwi na kami ni EJ……..hayyyyyyyyyy sakit ng mata ko sa antok, ang hapdi na..di ko naman matulugan si EJ, kakahiya naman! Ayoko pa ding mag-kwento kahit na pinipilit nya ako, kaya nag-play sya ng Simpson’s…..Home na ako by 12MN yata. Thank you Lord, saya ng weekend na yon! I like the company of EJ, he’s so sweet, so caring. Si Lem na tahimik pero di mo papakisamahan, maalaga din, at cool kasama. Si Crisel na kahit na may kasupladahan eh di naman nag-i-empose kaya oks na din, makwento at may makulay na lovelife. Sana sa susunod na adventure ulit at sana next time kasing saya or mas masaya pa. Salamat talaga Daddy God….naaliw ako sa mga bagay na nagagawa ko. Salamat po! Hanggang sa muli!

bawal matulog sa byahe!

happy birthday! blow your pizza!